Gister was voorlopig mijn laatste training bij Kyōrenkan.
Ik ga voor maximaal twee jaar in Tokio wonen en werken, en sommige mensen konden het niet laten om er weer een bonte boel van te maken natuurlijk.
Alsof afscheid nemen van de gezelligste dojo van Nederland nog niet moeilijk genoeg was.
Feestelijk wel, zoals we wel vaker een goed excuus zochten om ergens een feestje van te maken.
We begonnen met voorschieten. Blijkbaar kon mijn pijl niet wachten tot ik kai stond en wilde hij ook nog geen afscheid nemen van de dojo en nog even nagenieten schuinachter de azuchi. Soms is je laatste verschieting zo.
Achja. Als je kimono maar goed zit.
Toen was het alweer tijd voor de theepauze, en het wegslikken van tranen met sake en snacks. Ik kreeg een mooie kaart gemaakt door Hanneke met lieve berichtjes van de Kyōrenkanners. Mijn hart zat al vol, en toch kreeg ik nog een enorm cadeau dat ik helaas niet mocht weigeren. Ik dank iedereen voor het mooie gebaar.
Jeroen had voor de gelegenheid een geweldige Q-mato voorbereid. De officiële mato voor Q-dō.
De avond was helaas veelste snel voorbij.
Allemaal ontzettend bedankt voor de leuke avond. Gelukkig is er in februari volgend jaar alweer een internationaal kyudo seminar in Nagoya, en is twee jaar ook wel weer zo voorbij.
Bedankt voor de mooie tijd lieve mensen van Kyōrenkan, ik ga jullie echt enorm missen. Tot snel!